پروتکل SIP از سادگی خاصی برخوردار است. اجزای تشکیل دهنده یک سیستم VoIP و یا ویدئو کنفرانس عبارتند از:
1- عامل کاربر و یا SIP User Agent: عامل کاربر (UA) وسایل انتهایی کاربران برای ارتباط با یکدیگر هستند. ترمینالهای SIP گوناگونی بسیاری دارند. تلفنهای VoIP و تلفنهای نرمافزاری (اصطلاحاً Softphone) نمونهای از ترمینالهای کاربران میباشند. کاربری که نشست را آغاز میکند مشتری و یا Client و کاربری که پاسخ میدهد سرور نامیده میشود.
2- سرور ثبت کننده SIP: سرور Registrar پروتکل SIP موقعیت کاربران را ذخیره میکنند. سرور های SIP آدرسهای IP کاربران و سایر اطلاعات را از این پایگاههای داده دریافت میکنند.
3- سرور های پروکسی SIP: درخواستهای UAهای برای ایجاد یک ارتباط را دریافت میکنند و اطلاعات UA مقصد را از ثبت کنندههای دریافت میکنند. سپس در صورتی که مقصد در همان دامنه باشد درخواست را به آن مسیریابی میکنند و در غیر این صورت درخواست به سرور پروکسی دیگری منتقل میشود.
3- سرور های تغیر جهت SIP: به سرور های پروکسی اجازه تغییر جهت درخواستها به سوی شبکههای دیگر میدهد. سرور تغییر جهت به درخواست کننده (عاملهای کاربر و یا سرورها) میگوید که از شناسه دیگری برای دسترسی به کاربر استفاده کنند.
سرور های پروکسی، تغیر جهت و ثبت کنندهها ممکن است در یک وسیله پیادهسازی شوند.
4- گیتوهای VoIP: برای اتصال شبکه ای که بر اساس پروتکل SIP است به مراکز تلفن آنالوگ باید از این گیتوی ها استفاده کرد.
دیدگاه های این مطلب
هیچ نظری ارسال نشده است.