نقش ارتباطات نوین ویدئویی در کاهش آلودگی هوا و ترافیک به چه صورت است؟

در نتیجه، برنامه ریزان و سیاست گذاران شهری همیشه به دنبال گزینه هایی برای کاهش تراکم ترافیک و افزایش کیفیت هوا بوده اند. دورکاری، یکی از گزینه های قابل توجه است که در گذشته نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین دورکاری، کیفیت هوا و ترافیک شهری در کشور سوئیس است. این تجزیه و تحلیل بر اساس مطالعات فردی بر روی خانوار ها و در بازه ی زمانی ما بین سال های 2002 تا 2013 انجام شده است.

در این تحقیق پنج آلاینده ی اصلی هوا مورد بررسی قرار گرفتند: دی اکسید گوگرد (SO2)، ازون (O3)، دی اکسید نیتروژن (NO2)، مونو اکسید کربن (CO)، و ذرات کمتر از 10 میکرون (PM10). بر پایه ی عوامل موثر برآورد شده است، دورکاری حجم ترافیک را 1.9 درصد کاهش می دهد. علاوه بر این، در مورد فاکتورهای آلاینده ی هوا NO2, CO  و PM10 بین 3.3 تا 3.7 درصد و پس از آن O3 به میزان 2.3 درصد و SO2 به میزان 2.1 درصد کاهش مشاهده شده است. با توجه به رویکرد متغییر ابزار (IV) و روش حداقل مربعات (2SLS) تاثیرات بالاتر خواهد بود، یعنی چیزی حدود 2.4 تا 4.1 درصد. که در این میان کاهش مربوط به ترافیک 2.7 درصد خواهد بود.

پیش تر اشاره کردیم با افزایش جمیت و شهر نشینی، آلودگی هوا و تراکم ترافیک تبدیل به یک مسئله ی با اهمیت در جوامع مدرن شده است. از طرفی این امر به طور خاص به افزایش تعداد خودرو های شخصی وابسته است. در این زمینه استراتژی های اثر بخش کمی وجود دارد که می تواند برای کاهش حجم ترافیک و کاهش آلودگی هوا به کار رود. از جمله این برنامه ها می توان به مواردی از قبیل قیمت گذاری سوخت و سرمایه گذاری در زیرساخت های حمل و نقل عمومی اشاره کرد. یکی دیگر از راهکارهای احتمالی که در این مطالعه  مورد بررسی قرار گرفته است، دورکاری است.

با پیشرفت تکنولوژی و افزایش استفاده از فناوری ارتباطات، شرایط کاری و برنامه های مربوط به آن (به خصوص در ده سال گذشته) با تغییرات بسیار زیادی همراه بوده که در پی آن محل های کار سنتی (مانند دفاتر کار شرکت ها و…) از هم جدا شده اند.

امروزه این امکان وجود دارد که کارکنان وظایف و تعهدات شغلی خود را در مکان های دیگر، از جمله خانه هایشان، محل مشتریان، در سفر و یا در دیگر نقاط دور افتاده انجام دهند. [1]

استفاده از روش دورکاری از دهه ی 1980 رواج یافت. به این ترتیب بخش فزاینده ای از نیروی کار حداقل برای یک روز در هفته از این روش استفاده کردند. مطالعات پیشین علل رشد دورکاری را پیشرفت سریع و چشمگیر تکنولوژی و بویژه فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) و همچنین مزایای کار از راه دور ذکر کرده اند. این ویژگی ها عبارتند از: بهبود رضایت شغلی، افزایش بهره وری، وفاداری کارکنان و همچنین تعادل میان زندگی و کار که در جهت بهبود کانون خانواده موثر است. علاوه بر این، کارفرمایان قادر خواهند بود هزینه های خود را از طریق کوچک تر شدن فضای دفاتر کار و تجهیزات اختصاص داده شده به پرسنل کاهش دهند. [2]  بنابر این، با توجه به پیشرفت های فناوری و خدمات مخابراتی برای عموم مردم، علاقه به دورکاری در سال های اخیر به طور چشم گیری افزایش یافته است.

دورکاری می تواند اثرات زیست محیطی مثبت، از جمله کاهش ترافیک و آلودگی هوا نیز به همراه داشته باشد. بر اساس مطالعات انجام شده توسط موسسه ی حمل و نقل تگزاس، امریکایی ها زمان بیشتری را نسبت به گذشته در ترافیک صرف می کنند. [3]

در عصر حاضر، زمان از دست رفته در ترافیک تبدیل به یک تهدید بسیار جدی برای شهر های بزرگ امریکا شده است. این مقدار بر طبق تحقیقات انجام شده معادل چیزی بیش از دو هفته کاری در سال خواهد بود. در این شرایط دورکاری یک راهکار شگفت انگیز برای بهبود زمان از دست رفته به دلیل کاهش رفت و آمد و بالا رفتن کارایی کارکنان در ایالات متحده به ارمغان آورد. بنابراین از کاهش ترافیک و کاهش آلودگی هوا به عنوان مزایای ویژه ی دورکاری نام برده می شود. [ 4]

پیشرفت های اخیر فناوری اطلاعات و ارتباطات، به خصوص در سال های گذشته، از جمله پست الکترونیکی، دستگاه های فکس، شبکه های کامپیوتری، تجهیزات ارتباطی نوین مانند ویدئو کنفرانس، ویپ و … گزینه های کار برای کارکنان، کارفرمایان و متخصصان آزاد را به طور چشمگیری افزایش داده است. فناوری های ارتباطی به آن ها این امکان را می دهند که در هر کجا از جمله در خانه هایشان در دسترس باشند. محققان در ایالات متحده دریافتند، کار در خانه به روش دورکاری از مبتلا شدن به سرخوردگی و افزایش استرس بر اثر زمان تلف شده در رفت و آمد جلوگیری می کند. در ایالات متحده تقریبا 30 درصد کارکنان در خانه کار می کنند. این تعداد معادل حدود 2 میلیون نفر کارمند تمام وقت است که در غیر این صورت باید روزانه به محل کار خود رفت و آمد کنند.

نتیجه گیری اصلی این مقاله به طور کلی این است که دور کاری از طریق تکنولوژی های ارتباطی می تواند به عنوان یک ابزار امیدوار کننده برای برنامه ریزی و توسعه ی شهری به کار رود. ضمن این که حجم ترافیک کاهش یافته و کیفیت هوا بهبود پیدا می کند. اضافه بر این، استفاده از روش های دورکاری و اثرات سودمند آن برای سازمان ها، کسب و کار ها و جوامع شهری بیش از پیش ضروری خواهد بود.

ادامه دارد…

ترجمه و تدوین: بهنام زنده دل نوبری – کاوا ارتباطات هوشمند

پست الکترونیک : b.zendedel@kavatelecom.net & b.zendedel@kavatelecom.com

منابع :

[Bailyn, 1988; Perin 1991; Perlow 1997; Sullivan and Lewis 2001; Madsen, 2006) [1)

[Potter, 2003; Golden, 2006) [2)

[Schrank and Lomax, 2005) [3)

[4]  (Vittersø et al., 2004; Golden and Veiga 2005; Vega et al., 2015; Anderson et al., 2015; Bentley et al., 2016)