در ارتباطات راه دور یکی از مهم ترین پارامترها ، امنیت این ارتباط است. مسلما هیچ شخص یا موسسه ای نمی پذیرد که افراد غیر مجاز در جریان مذاکرات و تصمیمات قرار گیرند.
پروتکل امنیتی AES بالاترین استاندارد پذیرفته شده در موسسه جهانی ITU-T می باشد. تجهیزات برخوردار از این پروتکل امنیتی در حال حاضر در حساس ترین نقاط نظامی ، سیاسی و امنیتی جهان برای ارتباط راه دور ، مورد استفاده قرار می گیرند.
در الگوریتم پیچیده این پروتکل بسته های اطلاعاتی با یک کد 128 بیتی که به صورت تصادفی ایجاد شده رمز نگاری می شوند. این رمز نگاری ترکیبی از عملیات بیتی قابل برگشت مثل XOR و یا Rotate است. در مقصد عکس عملیات انجام شده روی اطلاعات اعمال می شود تا محتوای اولیه بازیابی شود.
این کد 128 بیتی در ابتدای جلسه تولید و در انتهای آن از بین میرود. عبارت این کد در بخش گزارش تماس بر روی پایانه ها نمایش داده می شود تا در صورت حساسیت بالای ارتباط قبل از شروع به صحبت طرفین این کد را از طریق دیگری مثل ایمیل یا تلفن با یکدیگر چک کنند و در صورت برابر بودن اطمینان حاصل کنند که طرف مقابل همان سایتی است که قرار بود با آن تماس بگیرند.
یکی از روش های معمول هک سیستماتیک تولید مرتب کد و آزمایش آنست تا در نتیجه کد مورد نظر شناسایی شود. در مورد یک کد 128 بیتی کار بسیار دشوار است چون برای کشف رمز یک کد AES سریعترین رایانه های حال حاضر جهان باید به اندازه عمر زمین کار کنند تا بتوانند به این روش کد رمزنگاری را شناسایی کنند. در حالی که عمر این کد به اندازه زمان برقرار بودن ارتباط است. یعنی عملا هک کردن یک ارتباط ویدیوکنفرانس با استفاده از پروتکل رمزنگاری AES غیر ممکن است.
دیدگاه های این مطلب
هیچ نظری ارسال نشده است.