یکی از مهم ترین تجهیزات یک سیستم چیست؟ معرفی و بررسی ویژگی های تلفن IP

تلفن IP یکی از مهم ترین تجهیزات یک سیستم VoIP است. در ادامه معرفی مختصری این دستگاه خواهیم داشت.

 تلفن IP چيست

 تلفن IP دستگاهی سازگار با فناوری IP و پروتکل های مربوطه می باشد که در سيستم های ارائه دهنده خدمات VOIP مورد استفاده قرار می گيرد. در فناوری تلفن اینترنتی (VoIP) انتقال صوت با استفاده از شبکه داده انجام می گیرد. در فناوری VoIP از طريق تبديل سيگنال های صوتی به بسته های داده (data packets) و ارسال بسته های داده از طريق اينترنت مکالمات تلفنی منتقل می گردد. در نهايت در تلفن IP مقصد تبديل بسته های داده دريافتی به سيگنال های تلفنی صورت می گيرد. تمامی پروسه تبدیل صوت به دیتا و فرایند بر عکس آن توسط تلفن IP انجام می گیرد.

تلفن IP در کاربردها و سرویس های مختلفی ممکن است مورد استفاده قرار گیرد.  مثلا ارائه دهنده سرويس تلفن اينترنتی (ITSP) می تواند از این دستگاه برای اتصال کاربران خود و ارائه سرویس استفاده کند. همچنین تلفن IP در سانترال های IP استفاده می شود.

پروتکل های تلفن IP

پروتکل های تلفن IP چگونگی ارسال و انتقال بسته های داده (بدست آمده از صوت) را در شبکه معين می نمايند. معروف ترين پروتکل های VOIP (پروتکل های کنترلی) عبارتند از:

• پروتکل Session Initiation Protocol و یا SIP
• پروتکل SCCP که مخفف Cisco Skinny Client Control Protocol است
• پروتکل H.323
• پروتکل MGCP

پروتکل SIP, پروتکل مورد حمايت اغلب سيستم های تلفن IP است. پروتکل SCCP پروتکل اختصاصی مورد استفاده توسط سيستم های مديريت تماس و تلفن های IP Cisco می باشد. پروتکل های MGCP و H.323 نيز پروتکل های VoIP قديمی تری هستند که امروزه مورد استفاده قرار نمی گيرند.

کدکهای تلفن IP

کدکها, پروتکل های مربوط به لايه نمايش (Presentation Layer) می باشند و در واقع در سيستم VOIP, تبديل صدای آنالوگ به بسته های داده ديجيتال و تعيين کيفيت صدا و پهنای باند موردنياز توسط کدک صوتی صورت می پذيرد. مورداستفاده ترين کدک های صوتی عبارتند از:

GSM-13 Kbps,iLBC-15 Kbps, G.711-64 Kbps, G.722-48/56/64 Kbps, G.726-16/24/32/40 Kbps

اجزای تلفن IP

اجزای يک تلفن IP بطور معمول و موردانتظار شامل صفحه نمايش(Screen) جهت نمايش اطلاعات , صفحه کليد (keypad) جهت وارد نمودن داده های مربوطه, گوشی (handset), پورت اترنت (ethernet) جهت اتصال به کامپيوتر ويا شبکه محلی (LAN), فيش گوشی سر (headset jack) جهت استفاده از گوشی سر سيم دار و يا بدون سيم و درنهايت نرم افزار جهت کنترل سيستم تلفن IP می باشد.

انواع تلفن IP

تلفن IP را از نظر کاربرد می توان به انواع مختلف زير تقسيم بندی نمود:

• تلفن نرم (Soft Phone): از طريق نصب نرم افزارهای مخصوص VOIP روی کامپيوتر متصل به اينترنت می توان نسبت به برقراری تماس تلفنی اقدام نمود.
• تلفن IP سخت افزاری با پورت شبکه: این تلفن معمولی IP است که در بازار به عنوان تلفن شبکه به فروش می رسد.
• تلفن سخت افزاری USB: این تلفن IP توسط فيش USB به کامپيوتر متصل شده و از آن می توان همراه با کاربردهای تلفن نرم (همانند کامپيوتر دارای نرم افزار لازم جهت تبديل صوت به بسته های داده) همچون Skype جهت برقراری تماس استفاده نمود.
• تلفن VOIP بدون سيم: تلفن VOIP بدون سيم, تلفن IP همراه با فرستنده و گيرنده DECT يا Wi-Fi است که با يک نقطه دسترسی (Access Point) و يا ايستگاه پايه ارتباط برقرار نموده و با استفاده از آن می توان در حين تماس, اطراف محل کار يا زندگی جابجا شد.
• تلفن IP ويديويی (Video Phone): تلفن IP ويديويي, تلفن IP با قابليت تصويربرداری توسط دوربين کوچک موجود بر روی تلفن می باشد.
• تلفن IP کنفرانسی (IP Conference Phone): جهت دفاتر بزرگ کاری و کنفرانس ها, مشابه تلفن های آنالوگ با کاربردهای مربوطه و موردنظر, تلفن های IP کنفرانسی جهت برقراری تماس های همزمان چندطرفه طراحی گرديده اند.

برای اطلاعات بیشتر درباره تلفن های IP به صفحه “تلفن های IP” در سایت کاوا مراجعه کنید. لیست کاملی از تلفن های IP را می توانید در سایت voipshop.ir ببینید: تلفن VoIP یا IP Phone

یا این مقاله را در وبلاگ کاوا ببینید: راهنمای خرید تلفن VoIP